Lieve allemaal,

Terwijl de zweetdruppels langs ons voorhoofd lopen, een eerste update vanuit het verre Oosten. We zijn pas iets langer dan een week onderweg, maar het lijken wel maanden! En dan te denken dat we hier nog meer dan twee maanden mogen genieten van het lekkere weer, de Ankor biertjes, tuktuk's en vooral het niets-moet-alles-mag principe.

Na door ons afscheidscomite te zijn uitgezwaaid op schiphol, kwamen we na een lange vlucht aan in Bangkok. We hadden weinig goeds over de stad gehoord, maar dit viel ons eigenlijk allerzins mee. Meteen de eerste dag zijn we rond gaan lopen en terecht gekomen op een lokaal marktje waar we onze ogen uitkeken (lees: varkenskoppen, bloederige vissen en een verschrikkelijke lucht) De dagen daarna hebben we vanalles gedaan: tempels en paleizen bezocht, zeiknat geregend in tropische buien, een enorme shoppinggmall bezocht waar ze werkelijk alles hadden, opgelicht door een taxichauffeur en voelden we ons erg wit tussen alle gebruinde backpackers op Khoa San Road.

Drie dagen later reisden we alweer verder naar Phnom Penh, Cambodja. Na honderd formulieren te hebben ingevuld, kregen we eindelijk ons visum en kon ons Cambodjaanse avontuur beginnen. Phnom Penh vonden we niet zo'n hele leuke stad. Veel vieze Europese mannetjes met te jonge Aziatische meisjes aan hun zijde. Wat we wel erg leuk vonden, wat het rijden in een tuktuk. We denken erover om een tuktuk bedrijfje te beginnen in Nederland haha. Met de tuktuk hebben we ook het Tol Sueng Museum en de killingfields bezocht. Zoals sommigen van jullie misschien weten heeft Cambodja een moeilijke tijd achter de rug. Nog maar minder dan dertig jaar geleden was hier de Rode Khmer aan de macht, door wiens bewind meer dan 3 miljoen mensen zijn omgekomen (stel je eens voor, dat is een op de vier inwoners..) De leider Pol Pot voerde een streng communistisch bewind waardoor vele Cambodjanen een hongerdood stierven. Verder werden er vele mensen vermoord, alleen al het dragen van een bril kon een reden zijn om iemand om het leven te brengen. Het museum wat we bezochten was een voormalige gevangenis van de Rode Khmer, waar mensen op manieren werden gemarteld die je je gewoon niet kan voorstellen, zo bizar. Slechts veertien mensen hebben de gevangenis overleefd... Na afloop werden de gevangenen naar een van de vele killingfields gebracht. Hier werden ze 's nachts vermoord en in enorme massagraven gegooid. Op het Killingfield dat wij bezochten waren meer dan 17.000 mensen vermoord. Het was heel raar om daar rond te lopen. Omringd door bomen, vlinders en een stralend zonnetje, moest je uitkijken dat je niet op een uitstekend botje of kledingstuk stapte. Een van de naarste dingen was nog wel een grote boom waartegen baby's voor de ogen van hun moeders werden doodgeslagen. We hadden een audiotour en hierdoor hebben we echt veel informatie over de Rode Khmer en het Killingfield gehad. Bijvoorbeeld een uitspraak van Pol Pot: 'Het is beter een onschuldig iemand te laten doden, dan een vijand te laten lopen." Niet te bevatten wat de mensen hier hebben meegemaakt..

Na al deze heftigheid gingen we door naar Siem Reap, maar niet voordat Pien nog even de fan in het hostel sloopte en we werden aangevallen door rondvliegende stukken fan, en we het mannetje waar we een busticket van hadden gekocht aanzagen voor een van de vele mensen die hier iets aan je probeert te verkopen en hem wel tien minuten lang nergeerden, oeps. De busrit was lang maar prima en na zeven uur kwamen we aan in Siem Reap. We verblijven hier in Baca Villa, het guesthouse wat bij de organisatie hoort waar we vrijwilligerswerk gaan doen. We hadden al meteen een soepele actie, namelijk onze sleuter in de kamer laten liggen en op slot gedaan.. Er was geen reservesleutel dus heeft de staf met speelkaarten de deur geforceerd haha. De volgende dag hebben we een kijkje genomen in Chhuk, een van de dorpjes waar we de komende maand vrijwilligerswerk gaan doen. Het was een uurtje rijden met de tuktuk en naarmate je meer op het platteland kwam nam de armoede toe. We delen ons huisje met vijf weeskinderen, een hond met vier puppies en een stuk of vijf katten, dus waarschijnlijk zal Maud eindelijk van haar hondenangst afkomen! We kregen de verschillende schooltjes in de commune te zien en de kindjes zijn zo ontzettend schattig en lief!

De rest van de dag hebben we Siem Reap bekeken, een schorpioen in onze badkamer aangetroffen en een heleboel spinnen geplet. Vanochtend hebben we een kookcursus gedaan en kunnen we jullie dus allemaal verwennen met Chicken Amok, fresh springroll of sticky rice with mango, nomnomnom! Morgen waarschijnlijk een dagje tempels kijken (Ankor Wat) en dan begint maandag het vrijwilligerswerk... Spannend! Een week zonder douche, airco of zo'n lekker verfrissend blikje cola, maar dat komt helemaal goed!

We gaan proberen wat foto's te plaatsen, maar het internet is nogal langzaam dus weten niet of het gaan lukken. Anders posten we zo op facebook!

Dikke kus,

Pien en Maud